W szkole są dobrzy uczniowie... i jest Gustaw. Ze swojego stanowiska przy kaloryferze, w głębi klasy, ten młody marzyciel przygląda się ptakom na szkolnym dziedzińcu, albo wpatruje we wskazĂłwki zegara, ktĂłre czerpią złośliwą przyjemność z przesuwania się jak najwolniej. Chłopiec chciałby przynosić mamie dobre oceny, niestety kolekcjonuje głĂłwnie wezwania do gabinetu dyrektora.
A jednak Gustaw jest pracowity. Nad zadaniami spędza więcej czasu niż większość jego kolegĂłw, ale w przeciwieństwie do nich, albo do JosĂŠphine - jego przemądrzałej siostry, klasowej prymuski - materiał jakoś nie wchodzi mu do głowy. Co gorsza, niektĂłrzy nauczyciele zaczynają pałać do niego niechęcią i przykleili mu już łatkę lenia.
Słysząc w kĂłłko, że jest nieukiem, Gustaw sam zaczyna w to wierzyć, nie podejrzewając, że jedno spotkanie może wszystko zmienić.

Zabawna i pokrzepiająca książka, ktĂłra przywraca wiarę w ludzi, poprawia nastrĂłj i bawi do łez!

Ferdinand Brun nie zawsze był zrzędliwym zgorzkniałym starcem. Kiedyś był po prostu zrzędliwym zgorzkniałym młodzieńcem. Dziś ma osiemdziesiąt trzy lata i ani krzty chęci, by się zmienić.
Jego jedyny cel? Unikanie hordy wścibskich sąsiadek o morelowych, lawendowych i brzoskwiniowych włosach.
Jego największa radość? Wkurzanie sąsiadki, pani Suarez, ktĂłra dyryguje całą kamienicą. Tak, to dopiero przyjemność! A tych nie ma w życiu Ferdinanda wiele.

Starszy pan całe dnie najchętniej spędzałby ze swoją psią towarzyszką Daisy, więc kiedy suczka bierze nogi za pas, mężczyzna ostatecznie traci chęć do życia. Zwłaszcza gdy dowiaduje się o przeprowadzce do domu starcĂłw, ktĂłrą zaplanowała dla niego cĂłrka. Wydaje się, że gorzej już być nie może.

Aż do dnia, w ktĂłrym wyrośnięta dziewczynka i dziewięćdziesięciodwuletnia staruszka, pasjonatka informatyki, włamują się do jego domu i do jego serca.